قادر ابراهیمی، سرپرست هیأت باستان‌شناسی تپه بئی باغلی (قشلاق تپه‌سی)، با اشاره به آغاز فصل تازه‌ای از پژوهش‌های میدانی در شرق آذربایجان اظهار کرد: در حوزه مطالعات باستان‌شناسی پیش از تاریخ ایران، شرق استان آذربایجان از جمله مناطق کمتر شناخته‌شده و مهجور به شمار می‌آید؛ با وجود ظرفیت‌های زیست‌محیطی و جغرافیایی قابل‌توجه، تاکنون پژوهش‌های محدود انجام‌شده نتوانسته‌اند چارچوبی روشن از توالی فرهنگی این منطقه ارائه دهند.

او با یادآوری پیشینه پژوهش‌های تاریخی در منطقه افزود: هرچند آغاز کاوش‌های باستان‌شناسی در این ناحیه به دوران دمورگان و هم‌زمان با فعالیت‌های او در شوش باستان بازمی‌گردد، اما تاکنون در باستان‌شناسی ایران توالی فرهنگی مشخصی برای این بخش از کشور تدوین نشده است.

سرپرست هیأت کاوش هدف اصلی پروژه را تدوین الگوی فرهنگی نوسنگی جدید در شرق شمال‌غرب ایران عنوان کرد و گفت: مطالعات در قشلاق تپه‌سی بئی باغلی تلاشی است برای بازسازی بخشی از حلقه گمشده گاه‌نگاری فرهنگی دوران نوسنگی در این پهنه جغرافیایی.

ابراهیمی درباره ویژگی‌های محوطه توضیح داد: قشلاق تپه‌سی یکی از معدود استقرارگاه‌های شناخته‌شده نوسنگی در استان اردبیل است. این استقرار کوچک بر فراز تپه‌ای طبیعی شکل گرفته و شواهد فرهنگی به‌دست‌آمده از آن می‌تواند در شناخت الگوهای زیست، فناوری و باورهای انسان‌های نوسنگی در فلات شمال‌غربی ایران نقش کلیدی ایفا کند.

او با ابراز تأسف از آسیب‌های وارده به این محوطه افزود: در سال‌های اخیر، به‌دلیل تعریض مسیر ترانزیتی بیله‌سوار، بیش از نیمی از این استقرار تاریخی در اثر فعالیت ماشین‌آلات راه‌سازی از میان رفته است و تنها بخش محدودی از محوطه در ضلع غربی تپه باقی مانده است.

ابراهیمی تصریح کرد: با وجود تخریب‌های گسترده، داده‌های فرهنگی باقی‌مانده از این محوطه می‌تواند به بازخوانی هویت فرهنگی و بازه زمانی نوسنگی جدید در شمال‌شرق فلات ایران یاری رساند و در بازتعریف جایگاه شرق آذربایجان در نقشه فرهنگی ایران پیش‌تاریخ نقش‌آفرین باشد.